تاریخ دانش و فناوری رشتهای از تاریخ است که به بررسی چند و چون تغییر درک انسان از دانش و فناوری در درازنای هزارهها میپردازد. و اینکه چگونه این درک دستیابی به فناوریهای نوین تر را برای ما ممکن ساخته است. از زمینههای پژوهش این رشته تأثیرات فرهنگی، اقتصادی و سیاسی نوآوریهای دانشی میباشد.
نوآوریهای دانش و فناوری در بسیاری از نقاط جهان پیشینه دارند و هند، ایران، یونان، چین و مصر در این زمینه سهم بسزایی دارند.
تاریخ علم دانشی است در راستای بررسی و بیان چگونگی وقایع علمی و تبیین چرایی وقوع آن وقایع. در اینکه علم و دانش بعلت عجین بودن با نطق بشری عمری تقریباْ به اندازه نوع بشر دارد شکی نیست. خاستگاه علم بشر مطابق با حضور او در هر نقطهٔ کره زمین بوده است.اما آنچه می توانیم به آن استناد کنیم مکتوباتی است که تاریخ ثبت بسیاری از وقایع علمی را از سدههای ۶ قبل از میلاد مسیح در مناطق مصر و بابل و در میان فنیقی ها گزارش می نماید. ما به منظور نظم دهی به مطالعات تاریخی٫بررسی خود را به چهار دوره اساسی پیشرفت علمی تقسیم می نماییم.این دوره ها خود به دورههای دیگری منقسم می شوند که عبارتند از:
۱) دوره یونیانیان - اسکندرانی 2) دوره انقلاب علمی در سده 17 3) دوره مادیگرایی در سده 19 4) دوره نوین