اخترشناسی، ستارهشناسی، یا نجوم بخشی از دانش فیزیک است که به بررسی و روشنگری دربارهٔ رویدادهای بیرون از کرهٔ زمین و جو آن میپردازد. این دانش به مطالعهٔ خاستگاه، فرگشت (تکامل)، و ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی پیکرههایی که در آسمان رصد میشوند (و فرای زمین قرار دارند) پرداخته و فرآیندهایی که با آنها پیوند دارند را میپژوهد.
ستارهشناسی یکی از اندک دانشهایی است که علاقهمندان ذوقی و غیرحرفهای (آماتور) هنوز در آن نقش مهمی ایفا میکنند؛ بهویژه در کشف و زیرنظر داشتن پدیدههای زودگذر. دانش اخترشناسی را نباید با ستارهبینی یا تنجیم اشتباه گرفت. ستاره بینی یک «شبه علم» است که میکوشد سرنوشت افراد را به وسیلهٔ ردگیری مسیر پیکرههای آسمانی پیشبینی نماید. با آنکه این دو رشته یعنی اخترشناسی و ستاره بینی هر دو خاستگاهی مشترک دارند، ولی تفاوت زیادی میان آنهاست.
فهرست مندرجات[مخفی شود] |
متاسفانه در حال حاضر بسیاری از افراد برداشت اشتباهی از ستاره شناس آماتور (یا همان منجم آماتور) دارند. ستاره شناس آماتور به کسی گفته میشود که ستارهشناسی کار حرفهای او نباشد و ستارهشناسی نیز منبع اصلی کسب درآمد او نباشد. ستارهشناسی آماتوری میتواند بسیار پیچیده و تا حدی حرفهای شود و استفاده از کلمه آماتور دلیلی بر کوچک بودن و ساده بودن کار ستاره شناسان آماتور نیست. امروزه ستاره شناسان آماتور کمک بسیاری به رشد علم ستارهشناسی میکنند بدین طریق که اطلاعات لازم را از جای جای مختلف زمین از طریقههای مختلف در اختیار ستاره شناسان حرفهای قرار میدهند و به کار آنان سرعت میبخشند.