تئاتر واژه‌ای است یونانی در لغت به معنای چیزی که به آن نگاه می‌کنند. تئاتر آن شاخه از هنرهای نمایشی است که به بازنمودن داستان‌ها در برابر مخاطبان یا تماشاگران می‌‌پردازد. در تئاتر از همکردی (ترکیبی) از سخن، حرکات،
موسیقی، رقص، صدا و نور برای اجرا بهره گرفته می‌شود. بجز سبک معیار گفتار داستانی، تئاتر گونه‌های دیگری نیز دارد مانند
اپرا،
باله،
کابوکی،
خیمه شب بازی و
پانتومیم. هنر تئاتر در ایران پیشینه‌ای دراز دارد و سبکی از آن در نمایش‌های
تعزیه نمود یافته است. پیشینه ثئاتر به رقصهای اولیه بشر به هنگام جادوی طبیعت و حیوانات باز می‌گردد. بشر با انجام این حرکات نمایشی سعی در تسخیر نیروهایی داشت که هدایتشان در دست او نبود. در کتاب تاریخ بخارا آمده است که نمایش ایران از آیین اسطوره و شعایر برخاسته است.