روانشناسی بالینی شاخه‌ای از روانشناسی است که به مطالعه در راستای شناخت و درمان مشکلات هیجانی رفتاری و شناختی افراد می‌‌پردازد. پیشینهٔ این رشته را می‌توان به فیلسوفانی همچون تالس، بقراط یا ارسطو کشاند که سده‌ها پیش از میلاد مسیح در مورد انسان‌ها ماهیت اندیشه و آسیب‌شناسی فکر میکردند. ریشه‌های روانشناسی بالینی نوین را می‌‌توان در جنبش‌های اصلاحی سدهٔ نوزدهم یافت و کارهای پینل در این دوران را نقطهٔ عطفی در تحول و پیشرفت این رشته به شمار آورد.